مجازیسازی Hyper-v، یکی از مهمترین فناوریهای فناوری اطلاعات در سالهای اخیر بوده است. این فناوری امکان اجرای چندین سیستمعامل مستقل را روی یک سختافزار مشترک فراهم میکند. دیتاسنترها، یکی از مهمترین مراکز فناوری اطلاعات در جهان هستند. این مراکز، محل نگهداری و مدیریت منابع فناوری اطلاعات یک سازمان یا شرکت هستند.
با توجه به اینکه مجازیسازی بر روی یک سختافزار خاص اجرا میشود، در اکثر مواقع شکل نرمافزاری دارد. شرکتهای مختلف در زمینه تولید سیستمهای مجازی، از جمله مجازیسازی سرور، فعالیت میکنند. شرکت مایکروسافت با برنامه هایپروی و یا سیستمهای مبتنی بر هسته لینوکس از جمله VMware ESX، به عنوان نمونههای معروف این حوزه مطرح هستند. برای درک بهتر از VMware، میتوانید مقاله “VMware چیست را بخوانید.
تعریف Hyper-V
مایکروسافت Hyper-V را برای اولین بار ارائه کرد و وارد دنیای مجازیسازی شد. این نرمافزار مجازیساز به کاربران این امکان را میدهد که محیطهای کامپیوتر مجازی ایجاد کنند و چندین سیستمعامل را به صورت همزمان روی یک سرور فیزیکی مشغول به کار کنند و آنها را مدیریت کنند. برای درک کامل از Hyper-V، میتوانید ابتدا با مفهوم مجازیسازی آشنا شوید.

مجازی سازی چیست؟
مجازیسازی به این معناست که میتوانید از یک سختافزار، دو یا چند نسخهی مجازی بهرهمند شوید. به عبارت دیگر، در مورد مجازیسازی سرور، یک نسخهی مجازی از یک سرور با استفاده از نرمافزارهای مخصوص، تولید میشود. این روش امکان افزایش عملکرد سرور را فراهم میکند و به بهینهسازی استفاده از منابع سرور کمک میکند. به علت جدا بودن ساختار هر نسخه مجازی، نگرانی از اینکه مشکل در یک نسخه کل سیستم را تحت تاثیر قرار دهد، از بین میرود.
hyper-V چگونه کار میکند؟
Hyper-V بر مبنای Hypervisor کار میکند و برای اجرا نیاز به یک پردازنده فیزیکی با ویژگیهای خاص دارد، که از Hypervisor ویندوز استفاده میکند. Hypervisor تمام ارتباطات بین سختافزار و ماشینهای مجازی را نظارت و مدیریت میکند. این دسترسی کنترل شده Hypervisor به سختافزار، محیط جداگانهای را برای انجام فعالیتها در اختیار ماشینهای مجازی قرار میدهد. در برخی پیکربندیها، ممکن است ماشینهای مجازی یا سیستمعامل در حال اجرا دسترسی مستقیم به گرافیک، شبکه یا سختافزار ذخیرهسازی را نیز داشته باشند.

نیازمندی های سیستمی برای اجرای Hyper-V چیست ؟
بطور کلی، سیستمعاملی که از معماری x86 استفاده میکند، قابل اجرا بر روی ماشین مجازی Hyper-V خواهد بود. Hyper-V قابل استفاده و فعال در نسخههای Pro، Enterprise، و Education ویندوزهای ۱۰ و ۱۱ است. اما نمیتوان Hyper-V را بر روی نسخههای Home، موبایل و Mobile Enterprise ویندوز نصب کرد. کاربران نسخه Home ویندوز ۱۰ و ۱۱ میتوانند ویندوز خود را به نسخه Pro ارتقا دهند تا از Hyper-V بهرهمند شوند. برای این کار، میتوانید به قسمت تنظیمات ویندوز، بخش Update and Security و سپس به قسمت Activation مراجعه کنید.
حداقل نیازمندیهای سخت افزاری Hyper-V چیست ؟
پردازنده ۶۴ بیتی: استفاده از پردازندههای ۶۴ بیتی با پشتیبانی از SLAT برای بهبود عملکرد ماشینهای مجازی.
افزونه حالت نظارت ماشین مجازی: پشتیبانی از افزونه “حالت نظارت ماشین مجازی” مانند VT-x برای پردازندههای اینتل یا AMD-V برای پردازندههای AMD.
حافظه RAM:حداقل ۴ گیگابایت حافظه RAM. برای اجتناب از مشکلات کارایی، ممکن است نیاز به حافظه بیشتری باشد، خصوصاً اگر با بارهای کاری مجازی متنوعی سروکار دارید.
چگونه Hyper-V را در ویندوز های ۱۰ و ۱۱ فعال کنیم؟
به جز سیستمهایی که قادر به پشتیبانی از Hyper-V نیستند، این قابلیت به طور پیشفرض در ویندوز ۱۰ نصب شده است و تنها نیاز است آن را فعال کنید. در ادامه این بخش، روند گام به گام فعالسازی Hyper-V در ویندوز تشریح شده است.
مرحله اول: برای شروع، در بخش جستجوی منوی ویندوز، عبارت «Windows Feature» را وارد کنید. نزدیکترین نتیجه جستجو، گزینه «Turn Windows features on or off» در Control Panel است که آن را انتخاب کرده و بر روی آن کلیک کنید. این کار باعث باز شدن صفحه مربوط به تنظیمات فعال یا غیرفعال کردن ویژگیهای ویندوز خواهد شد.

مرحله دوم: پس از ورود به صفحه «Windows Features»، گزینه «Hyper-V» را تیک بزنید و سپس بر روی «OK» کلیک کنید تا تغییرات ذخیره شود.

مرحله سوم: حالا تنها کافی است صبر کنید تا عملیات فعالسازی Hyper-V در ویندوز انجام شود. پس از اتمام این فرآیند، برای تکمیل مراحل فعالسازی Hyper-V، کامپیوتر خود را راهاندازی مجدد کنید.

اکنون که Hyper-V فعال شده است، میتوانید با آغاز مراحل ایجاد ماشین مجازی مطابق با نیازهای خود شروع به کار کنید. برای یادگیری بیشتر از نحوه استفاده از Hyper-V و ایجاد ماشین مجازی با آن، توصیه میشود از دورههای آموزشی Hyper-V استفاده کنید.
تفاوت Hyper V با VMware چیست ؟
Hyper-V و VMware هر دو نرمافزارهای مجازیسازی هستند که به شما اجازه میدهند تا چندین سیستم عامل و برنامه را روی یک سرور یا کامپیوتر شخصی اجرا کنید. با این حال، این دو نرمافزار دارای تفاوتهایی هستند:
سیستم عامل میزبان: هایپر وی توسط مایکروسافت توسعه داده شده و تنها روی سیستمهای عامل ویندوز اجرا میشود. از طرف دیگر، VMware را میتوان روی سیستم عاملهای مختلف مثل ویندوز، لینوکس، مکاواس و غیره نصب کرد.
نحوه مجازیسازی: هایپر وی به صورت native در ویندوز مجازیسازی انجام میدهد، در حالی که VMware برای مجازیسازی از فناوریهای مختلفی مانند hypervisor استفاده میکند.
امنیت: هایپر وی از تکنولوژی مجازیسازی Secure Boot برای افزایش امنیت استفاده میکند. Secure Boot به شما اجازه میدهد تا سیستم عامل را تنها با درایورها و کرنلهایی که توسط سازنده تأیید شدهاند راهاندازی کنید. VMware همچنین از فناوریهای امنیتی مانند TPM و VBS برای افزایش امنیت استفاده میکند.
قابلیتهای توسعه: از آنجا که هایپر وی توسط مایکروسافت توسعه داده شده است، به طور طبیعی با ابزارهای دیگر مایکروسافت هماهنگ است. این به توسعهدهندگان اجازه میدهد تا از ابزارهایی مانند Visual Studio برای توسعه و پیکربندی محیط مجازی استفاده کنند. VMware همچنین با ابزارهایی مانند vSphere که برای مدیریت محیطهای مجازی شرکتها طراحی شده است، هماهنگ است.
به طور خلاصه، هایپر وی و VMware هر دو نرمافزارهای مجازیسازی هستند که امکان اجرای چندین سیستم عامل را روی یک سرور یا کامپیوتر شخصی فراهم میکنند، اما تفاوتهایی در سیستم عامل میزبان، نحوه مجازیسازی، امنیت و قابلیتهای توسعه وجود دارد.
جمع بندی
هایپر وی فناوری، یک خدمت ارائه شده توسط مایکروسافت است که به کاربران این امکان را میدهد تا محیط سیستم عامل مورد نظر خود را در محیط مجازی ویندوز اجرا کنند. این فناوری به کاربران این امکان را میدهد تا چندین سیستم عامل را به صورت همزمان بر روی یک سیستم فیزیکی مدیریت کرده و از آنها به عنوان ماشینهای مجازی استفاده کنند. استفاده از ماشین مجازی نه تنها به افزایش امنیت کمک میکند بلکه به کاربران این امکان را میدهد تا به راحتی محیطهای مجازی خود را ایجاد و مدیریت کنند. این روش با فراهم آوردن یک لایه اضافی از امنیت، به کاربران اطمینان میدهد که سیستم عامل مجازی آنها در محیطی امن اجرا میشود.


